شهادت امام جعفر صادق (ع)، ششمین امام شیعیان، یکی از رویدادهای مهم تاریخی و مذهبی است که هر ساله در کشورهای اسلامی گرامی داشته می‌شود. امام جعفر صادق (ع) در تاریخ ۱۷ ربیع‌الاول سال ۸۳ هجری قمری متولد شدند و با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی دوران خود، نقش مهمی در ترویج معارف اسلامی و توسعه علوم مختلف ایفا کردند. مکتب جعفری و تلاش‌های این امام در گسترش دانش در رشته‌های فقه، کلام، طب و علوم تجربی، موجب شد تا ایشان به عنوان پایه‌گذار بسیاری از مباحث علمی و مذهبی شناخته شوند.
اهمیت نقش امام جعفر صادق (ع)
امام صادق (ع) در شرایطی رهبری امت اسلامی را به دست گرفتند که به دلیل تضادهای موجود میان بنی‌عباس و بنی‌امیه، فرصتی برای انتشار و آموزش علوم اسلامی فراهم شده بود. ایشان از این فرصت برای گسترش علوم فقهی و شرعی استفاده کردند و به تربیت شاگردان بسیاری همچون «جابر بن حیان» که از پیشگامان علم شیمی بود، پرداختند. به همین دلیل، این امام به عنوان پایه‌گذار مکتب جعفری در فقه شیعی شهرت یافت.
شهادت و تاثیر آن
امام جعفر صادق (ع) در سن ۶۵ سالگی و به دستور منصور عباسی، خلیفه وقت، به شهادت رسیدند. این رویداد نه تنها جامعه شیعه بلکه کل جهان اسلام را متأثر کرد و باعث شد که بسیاری از پیروان ایشان تلاش‌های بیشتری برای حفظ و ترویج آموزه‌های ایشان انجام دهند. شهادت ایشان در روز ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجری قمری اتفاق افتاد و این روز در تقویم شمسی ایران در تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ قرار گرفته است.
مراسم‌های عزاداری و گرامیداشت
در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی، روز شهادت امام صادق (ع) با برگزاری مراسم‌های عزاداری و سوگواری همراه است. در این روز، مردم با حضور در مساجد و حسینیه‌ها، به گرامیداشت یاد و خاطره این امام بزرگ می‌پردازند. سخنرانی‌های مذهبی، روضه‌خوانی و مداحی از جمله برنامه‌های اصلی این مراسم‌ها به شمار می‌روند.